گیاهان تلخ

بعضي از گياهان طعم تلخي دارد و به عنوان تقويت کننده، منقبض کننده و تميز کننده روده ها در بدن عمل مي کند. از اين گياهان تلخ اغلب براي بهبود هاضمه و مقابله با التهاب استفاده مي شود. به نقل از سايت «هلث نيوز» بعضي از اين گياهان عبارت است از:

گلپر : براي درمان سرماخوردگي و بيماري هايي چون روماتيسم از اين گياه استفاده مي شود. گلپر معده را تقويت مي کند.

بابونه : باعث تسکين تب و بي قراري مي شود و به عنوان آرام کننده و داروي ضداسپاسم از آن استفاده مي شود.

قاصدک : تصفيه کننده خون و مدر است و فشار خون و کلسترول خون را پايين مي آورد.

خارشير : سم زداي قوي کليه هاست.

نعناع : روغن طبيعي آن حالت تهوع و معده درد را برطرف مي کند.

افسنطين : ضدعفوني کننده و تقويت کننده است.

بومادران : گياهي گلدار با طعم تلخ است که به عنوان داروي سرماخوردگي هم از آن استفاده مي شود.

خواص به لیمو

 خواص به‌لیمو

به لیمو نام یک گیاه دارویی معطر است که بوی خوشایند لیمو را دارد. درختچه این گیاه ۱،۵ تا ۲ متر است که گاهی بیشتر هم می شود. و دارای برگ های ساده سرنیزه ای به طول ۷ تا ۱۰ سانتی متر با قاعده گره ای و عموما بصورت دسته های سه تایی در هر گره است.

گل آذین انتهایی و بصورت خوشه های باریک، جام گل کوچک و بطور مشخص واجد دو لب، ارغوانی رنگ پریده، میوه هستکی و دارای ۲۱ عدد بذر است. این گیاه بومی آمریکای جنوبی بوده و به طور طبیعی رویش آن در آرژانتین، شیلی و پرو گزارش شده است و از آن جا به سایر نقاط جهان از جمله ایران رفته‌است و کشت می‌شود. در ایران این گیاه در استان های شمالی و باغ ها کشت می شود.

خواص به لیمو و کاربردهای آن
برگ ها بخش دارویی این گیاه هستند و بویی شبیه لیمو دارند. برگ ها را در اواخر تابستان جمع آوری می کنند. پودر برگ گیاه به لیمو به رنگ سبز مات و دارای بوی معطر، طعم آن تند و کمی تلخ است. از به لیمو در درمان سوء هاضمه، نفخ، سردردهای یک طرفه، دردهای عصبی، سرگیجه و علائم سرماخوردگی استفاده می شود بعلاوه در تقویت حافظه و ایجاد آرامش نیز مفید است. همچنین به عنوان ادویه در مصارف خانگی نیز کاربرد دارد. اسانس به لیمو دارای خواص باکتری کش و حشره کش بوده و همچنین در صنعت عطرسازی نیز از آن استفاده می شود.
در بیماران دچار نارسایی کلیوی و همچنین در دوران آبستنی و شیردهی باید از مصرف زیاد به لیمو اجتناب کرد. استفاده موضعی به لیمو ممکن است باعث حساسیت پوستی شود. برگ و اسانس به لیمو را باید دور از نور، در جای خنک و سربسته نگهداری کرد. از فرآورده های موجود در بازار آن می توان به چای ورون اشاره کرد.
نوشیدن دم کردهٔ گیاه به‌لیمو به صورت چای طرفداران زیادی دارد.
نوشیدنی که به نام "شربت به‌لیمو" معروف است ربطی با گیاه به‌لیمو ندارد و ترکیبی است از آب لیمو، آب میوه به، شکر و موادی دیگر. شربتی با محتوی عصاره یا دم کرده برگ گیاه به‌لیمو به همراه افزودنی های مختلف نیز ساخته میشود، ولی آن نیست که در زبان عام "شربت به‌لیمو" نامیده میشود.

چای

 مصرف روزانه چای بابونه در پیشگیری از اختلالات ناشی از دیابت نوع دوم مانند کاهش قدرت بینایی، نارسایی های عصبی و کلیوی بسیار مؤثر است.

تحقیقات نشان می دهد که مصرف بابونه میزان سطح قندخون را در بیماران دیابتی تا ۲۵ درصد کاهش می دهد.

 این گیاه دارویی ضد التهاب و در آرامش اعصاب بسیار مفید است ضمن اینکه مصرف روزانه چای همراه با غذا، از بسیاری عوارض جدی دیابت پیشگیری می کند.

 عصاره گیاه بابونه، فعالیت آنزیمی افزایش اختلالات ناشی از دیابت را متوقف و سطح قندخون را کاهش می دهد.

گیاهانی برای پوست

تاریخ استفاده از داروهای گیاهی برای درمان بیماری ها به چند هزار سال پیش برمی گردد؛ اثربخشی بعضی از این داروهای گیاهی را علم ثابت کرده است و بعضی را هنوز نه؛ آویشن از آن گیاهانی است که این روزها دانشمندان درباره اثربخشی آن به یافته های جدیدی رسید ه اند.

آویشن که درختچه ای کوتاه و پرشاخه است و برگ های نازک و مقابل هم دارد، در طب سنتی ایران و اروپا مصرف دارویی بسیاری داشته و تا به حال از آن در صنایع غذایی، دارویی، بهداشتی و آرایشی استفاده متنوعی می شد اما در سال گذشته تحقیقات بسیاری روی این گیاه انجام شد که نشان آویشن می تواند در درمان آکنه تاثیر زیادی داشته باشد یعنی می تواند مشکل بیشتر جوانان و نوجوانان را حل کند تا دیگر به واسطه جوش ها و آکنه های نازیبا اذیت نشوند.

براساس جدیدترین پروژه تحقیقاتی که در دانشگاه متروپولیتن لیدز انگلستان انجام شده و در کنفرانس بهار ۲۰۱۲ انجمن میکروبیولوژی اروپا در دوبلین مطرح شد نقش آویشن در درمان ضایعات التهابی آکنه مورد بررسی قرار گرفت.

دکتر مارگاریتا گومز که هدایت این پروژه تحقیقاتی را برعهده دارد، توضیح داد: در این مطالعه آویشن و گل همیشه بهار را در الکل قرار داده تا به شکل تنتور آماده شود سپس تنتور تهیه شده را به مدت ۵ دقیقه روی ضایعات آکنه یعنی هم ضایعات التهابی ،هم جوش های سرسفید و همچنین جوش های سرسیاه قرار داده است.

این مطالعه با رعایت اصول علمی با روش های استاندارد درمان آکنه مانند بنزوئیل پروکساید مقایسه و مشخص شد که میزان پاسخ به درمان در این گروه نسبت به درمان های استاندارد بهتر بوده و از طرفی با توجه به کمتر بودن عوارض جانبی درمان با آن مانند سوزش و حساسیت موضعی تحمل درمان برای این بیماران نیز بهتر بوده است.

معجزه آویشن
آکنه ها اکثرا به وسیله یک باکتری با نام پروپیونی باکتریم به وجود می آید. این باکتری منفذهای پوست را عفونی می کند و در نتیجه تبدیل به جوش می شود.در حال حاضر برای درمان آکنه از آنتی بیوتیک، کرم های موضعی و بنزوئیل پراکسید شیمیایی استفاده می شود و همان طور که می دانید، اینگونه داروها با عوارض جانبی زیادی همراه است، برای مثال باعث بروز سوزش و التهاب روی پوست می شود، همچنین ممکن است سیستم ایمنی بدن را تضعیف کند، حتی این احتمال وجود دارد که با گذشت زمان باکتری نسبت به آنتی بیوتیک مذکور مقاوم شود.

اما محلول حاوی آویشن این دارو نسبت به کرم ها و محلول های شیمیایی بهتر می تواند باکتری های آکنه را از بین ببرد.

دستور تهیه محلول جادویی ضدجوش
آویشن ارگانیک خشک: برای کشتن باکتری های ایجادکننده آکنه
سرکه سیب: آنتی باکتریال و پاک کننده پوست
آب آلوورا: مرطوب کننده، آبرسان و تنظیم کننده ph پوست

برگ های آویشن را با چاقو خرد کنید و بعد آنها را درون یک شیشه دردار بریزید؛ باید شیشه تا نیمه با برگ های آویشن پر شود. سپس باید سرکه سیب روی آویشن ها بریزید تا حدود ۲ سانتی متر آویشن ها از ته شیشه فاصله بگیرند. چند بار با قاشق آویشن ها را فشار دهید تا کاملا در سرکه فرو بروند. در نهایت در شیشه را ببندید و آن را در مکانی تاریک و خنک حدود ۲ هفته قرار دهید؛ یادتان باشد که هر ۲ روز یک بار سراغ شیشه بروید و حسابی آن را تکان دهید. بعد از ۲هفته با یک صافی آویشن ها را از مایع جدا و بعد مقداری از آن را به نسبت ۲ به یک با آب آلوورا مخلوط کنید و خوب هم بزنید. حالا تونر شما آماده است؛ ابتدا مقداری از آن را روی قسمت کوچکی از پوست صورت امتحان کنید، چند ساعت صبر کنید تا ببینید حساسیت دارید یا نه؛ اگر حساسیت نداشته باشید می توانید آن را روزانه با یک پنبه به تمام قسمت های پوست بمالید.

اگر پوستی حساس دارید
۲۰ گرم برگ آویشن را در ظرفی شیشه ای ریخته و ۳۰ میلی لیتر روغن زیتون را به آن اضافه کنید. بگذارید سه روز بماند. سپس آن را از صافی ریز عبور داده و باقی مانده برگ ها را خوب فشار دهید تا عصاره آنها خارج شود. این محلول را با ۲۰ میلی لیتر روغن آووکادو مخلوط کرده و سپس ۱۰۰ گرماوسرین اوسرین را اضافه و خوب مخلوط کنید. آویشن آرام بخش است و عطر ملایم و مطبوع آن به پوست حساس آرامش می دهد. روغن های دیگر موجود در آویشن مثل تیمول باعث تغذیه و حفاظت پوست می شود.

گزنه

مزیت برتر گزنه این است که این گیاه سرشار از آهن و هم زمان ویتامین C می‌باشد. بر خلاف مثلاً عدس که آهن دارد اما فاقد ویتامین C است.
 
خستگی دست از سرتان بر نمی‌دارد؟ احساس کم‌خونی می‌کنید؟ موهایتان ضعیف شده و می‌ریزد؟ ناخن‌هایتان شکننده شده است؟ طبق آمارهای جهانی خانم‌ها در طول زندگی‌شان حداقل یک مرتبه دچار کمبود آهن می‌شوند. کمبود آهن نیز به آنمی یا همان کم‌خونی منجر می‌شود. اگر طرفدار داروهای طبیعی و گیاهی هستید بهتر است به سراغ گیاه گزنه بروید.
 
علائم کم‌خونی چیست؟
* خستگی زیاد
* کاهش تمرکز
* نفس‌نفس زدن
* رنگ و روی پریده
* موها و ناخن‌های ضعیف و شکننده
* ضعف بدنی در برابر بیماری‌ها
در واقع خستگی و کم‌خونی از نتایج کمبود آهن هستند.

 کم‌خونی از چه چیزی ناشی می‌شود؟
معمولاً کمبود آهن بیشتر به دلیل عدم دریافت آن از طریق مصرف مواد غذایی مناسب ناشی می‌شود. لازم است که نیازهای روزانه‌تان به این ماده‌ی معدنی را از طریق مصرف مواد غذایی سرشار از آن که به خوبی هم جذب بدن می‌شوند تامین کنید. با این حال توجه داشته باشید که کم‌خونی می‌تواند جزئی یا خیلی جدی باشد که تشخیص آن با پزشک است. در این صورت نیز لازم است به همراه مواد غذایی از مکمل هم استفاده کنید. کم‌خونی درجه‌ی «نهاییِ» کمبود آهن است. در این صورت شما باید بدنتان را تقویت کنید و مصرف مواد غذایی سرشار از آهنتان را بالا ببرید.

کم‌خونی‌های جزیی خطر کمتری دارند اما تبدیل به یک امر رایج شده‌اند. در این صورت احساس خستگی به جانتان می‌افتد و نمی‌توانید به درستی روی کار و درستان تمرکز کنید. اگر در این مرحله به فکر جبران آهن خود نباشید امکان دارد وضعیت بدتر شود و دچار کم‌خونی شدید شوید.

 چه کسانی بیشتر در معرض این مشکلات قرار می‌گیرند؟
بیشتر خانم‌ها در معرض کمبود آهن قرار می‌گیرند به خاطر اینکه هر ماه به دلیل عادت ماهانه آهن از دست می‌دهند که باید به فکر جبران آن باشند. نوجوانان، خانم‌هایی که خونریزی زیاد دارند، خانم‌های باردار، زنان شیرده یا خانم‌های در آستانه‌ی یائسگی بیشتر در معرض کمبود آهن قرار می‌گیرند. آهن نقش اساسی در ساخت هموگلوبین‌های خون دارند و زمانی که خون از طریق خونریزی هدر می‌رود احتمال کم‌خونی نیز بیشتر می‌شود.

گاهی وقت‌ها خودتان نمی‌توانید کمبود آهن را تشخیص بدهید. مطمئن‌ترین روش برای تشخیص این مشکل آزمایش خون است. اما اگر احساس خستگی زیاد می‌کنید یا اینکه رنگ و روی‌تان پریده و خسته است احتمال دارد آهن بدنتان کم شده باشد. پس لازم است به پزشک مراجعه کرده و آزمایش خون بدهید.

 چگونه می‌توان آهن بیشتری جذب کرد؟
اول از همه بدانید که گیاه گزنه و برخی از جلبک‌ها سرشار از آهن هستند. احتمالاً حتی فکرش را هم نمی‌کردید که این گیاه به ظاهر خشن منبع فوق‌العاده‌ی آهن باشد. برای اینکه بتوانید آهن موجود در سبزیجات را به خوبی جذب کنید باید آن‌ها را با ویتامین C مصرف کنید تا بیشتر جذب بدن شود. مزیت برتر گزنه این است که این گیاه سرشار از آهن و هم زمان ویتامین C می‌باشد. بر خلاف مثلاً عدس که آهن دارد اما فاقد ویتامین C است.

گوشت قرمز نیز سرشار از آهن است اما مصرف زیاد آن می‌تواند به سلامتی و همچنین جیبتان آسیب برساند. علاوه بر این بیشتر خانم‌هایی که گوشت هم می‌خورند باز با کم‌خونی مواجه‌اند.

معمولاً برنامه‌ی غذایی روزانه‌ی اکثر ما فاقد میوه‌های صدفی مانند بادام می‌باشد که حاوی آهن است. اما باید بدانید دانه‌ی کنجد یا سویا نیز به اندازه‌ی جگر آهن دارد. اما مشکل این است که آهن این دانه‌های گیاهی کمتر جذب می‌شود. جعفری، غلات کامل مانند گندم سیاه یا چاودار و ارزن، حبوبات مانند عدس، تخمه‌ی آفتاب‌گردان و غیره نیز از منابع غیر حیوانی خوب آهن محسوب می‌شوند.
 
چگونه می‌توان از آهن گزنه استفاده کرد؟
برای رسیدن به نتیجه‌ی سریع و دلخواه، کم‌خونی‌تان را با گزنه درمان کنید. که هم طبیعی است و هم خیلی زود نتیجه را می‌بینید. می‌توانید به مدت چند هفته روزانه برگ تازه‌ی گزنه مصرف کنید. به این ترتیب که دمنوش گزنه درست کنید. برگ‌های تازه یا خشک گزنه را در آب جوش بریزید و بگذارید به مدت 10 تا 15 دقیقه دم بکشد. می‌توانید از پودر گزنه هم استفاده کنید. توجه داشته باشید که کپسول‌های گزنه نیز در عطاری‌ها یا داروخانه‌ها وجود دارد که می‌توانید از آن استفاده کنید.

 نتیجه اینکه..
کم‌خونی نتیجه‌ی سبک زندگی کنونی ما و عدم مصرف مواد غذایی سرشار از آهن است. در بین همه‌ی راه‌های طبیعی برای جبران کمبود آهن مصرف گزنه بهتر است. این گیاه که همه جا می‌روید نشاط و سرزندگی را به شما هدیه داده و همین طور رنگ و رویتان را بهتر می‌کند.

آیا گیاهانی که خواص ضد پیری دارند را می شناسید؟
فرآیند پیر شدن سلول ها ، اتفاقی است که هر انسانی را تحت تاثیر قرار می دهد ، اما می توان این فرآیند را به تاخیر انداخت .

گیاهان ، ادویه ها ، غذاهای ضد پیری را بشناسید :
در این مقاله قصد داریم گیاهان ، غذاها و ادویه هایی که این فرآیند را به تاخیر می اندازند به شما معرفی کنیم :

مواد غذایی که حاوی آنتی اکسیدان هستند ، دارای این ویژگی منحصر به فرد می باشند . آنتی اکسیدان ها علیه رادیکال های آزاد هستند و در برابر روند پیری سلول ها مقاومت می کنند .

نام گیاهانی که آنتی اکسیدان دارند :
چای
از میان انواع نوشیدنی ها ، چای بخصوص نوع سبز آن بعلت داشتن مقادیر فراوانی از آنتی اکسیدانتهای ضد پیری توصیه می شود .

جین سینگ
نام مواد غذایی :
آلو خشک ، هلو ، کشمش ، مویز، توت ، تمشک ، توت فرنگی ، گیلاس ، کیوی ، گریپ فوروت ، سیر ، ( سیر حاوی آنتی اکسیدانتهای گوناگونی است که بر اساس تحقیقات انجام شده می تواند از سرطان، اختلالات مغزی ناشی از پیری و انسداد شریانها جلوگیری نماید.مصرف یک حبه سیر در روز بصورت خام یا پخته مقدار مورد نیاز این آنتی اکسیدانتها را به بدن می رساند. )

گل کلم ، کلم بروکسل ، اسفناج ، کلم بروکلی ، فلفل قرمز ، پیاز

حداقل دو یا سه وعده در هفته ماهی بخورید. همه انواع ماهی ها مفیدند اما ماهی های پرچربی مانند ماهی آزاد ، خال مخالی ، ساردین، شاه ماهی و تن حداکثر مقدار اسیدهای چرب امگا-۳ را دارا می باشند.

ادویه ها :
زنجبیل، زردچوبه ، فلفل سیاه ، جوز هندی

بعضی از افراد با شنیدن این نام های تنها رژیم غذایی روزانه خود را به این نوع تعذیه محدود می کنند ، اما شما باید بدانید این خوراکی ها به تنهایی اثر ندارند و در کنار سایر خوراکی ها و میوه ها هستند که جنبه ی اثر بخشی دارند.

استویا

اگر دغدغه‌ی لاغری دارید و نمی‌خواهید هر روز وزنتان بالا برود اما از طرف دیگر عاشق مواد غذایی شیرین هستید یک گزینه‌ی طبیعی پیشنهاد می‌کنیم که شما را از عذاب وجدان خلاص می‌کند: گیاه استویا!

 استویا یک قهرمان است. قهرمانی که طعم شیرین را بدون هیچ کالری اضافه به شما هدیه می‌دهد. در این مطلب کوتاه می‌گوییم که گیاه استویا چگونه به لاغری شما کمک می‌کند. با ما همراه باشید.

 استویا: کالری بی کالری
باورتان می‌شود که یک ماده شیرین‌کننده‌ای هیچ کالری نداشته باشد؟ بله کالری استویا صفر است. برای همین هم می‌توانید با خیال راحت آن را به غذاهای مختلف اضافه کرده و نوش جان کنید. به عنوان مثال اگر عادت دارید که چای یا قهوه‌تان را با شکر زیاد میل کنید استفاده از استویا می‌تواند شما را از مصرف قند و شکر زیاد دور کند. همچنین می‌توانید از این گیاه برای تهیه‌ی لیموناد یا انواع مرباها و شربت‌ها هم استفاده کنید.

 استویا: قدرت شیرین‌کننده‌ی برتر
عصاره‌ی استویا قدرت شیرین‌کنندگی بسیار بالایی دارد. یعنی حدود 100 تا 300 برابر بیشتر از قدرت شیرین‌کنندگی ساکاروز (قند سفید تصفیه‌شده). به عنوان مثال یک و نیم قاشق چای‌خوری عصاره‌ی استویا کافی است تا جایگزین یک فنجان شکر شود. می‌توانید عصاره‌ی این گیاه را تهیه کرده و به جای شکر سفید که سرشار از کالری است استفاده کنید.

 استویا: کاهش عدم تحمل گلوکز
افرادی که دچار مشکل عدم تحمل گلوکز هستند به جای اینکه قند را به انرژی تبدیل کنند به چربی تبدیل می‌کنند. برای همین هم بعد از خوردن غذا میل به خوردن دوباره دارند. شیرین‌کننده‌ای مانند استویا می‌تواند جایگزین مواد غذایی سرشار از گلوسید شود. در این صورت این عدم تحمل به میزان زیادی کاهش پیدا می‌کند به خاطر اینکه میزان گلوسیدهای دریافتی کاهش می‌یابد. در واقع استفاده از عصاره‌ی استویا باعث ایجاد سیری شده و بعد از غذا میل به خوردن نخواهید داشت.

استویا: تحریک اشتها ممنوع
زمانی که یک نوشیدنی شیرین شده با عصاره‌ی استویا میل می‌کنید انگار که آب خورده‌اید. در واقع این ماده به هیچ‌وجه اشتها را تحریک نمی‌کند و شما را به پرخوری نمی‌کشاند. زمانی هم که پرخوری را کنار بگذارید به تناسب اندام خواهید رسید. باید بدانید که استفاده از گیاه استویا شما را از گزند بیماری دیابت نوع 2 نیز دور نگه می‌دارد. پس همین الان به فکر تهیه‌ی عصاره‌ی استویا باشید و برای تهیه‌ی انواع مرباها، کیک، شیرینیجات یا شیرین کردن چای و قهوه و تهیه‌ی انواع نوشیدنی‌های دیگر استفاده کنید.

گیاه غان

 چند کیلو اضافه وزن، روماتیسم، ورم مثانه، بیماری‌های مربوط به پوست و غیره. همه‌ی این مشکلات را می‌توان با استفاده از گیاه غان درمان است.

تا حالا نام این درخت را شنیده‌اید؟ در مورد آن و خواصش چه می‌دانید؟ این گیاه را با نام‌های دیگری مانند سندر، توس کوهی، قان، غوش و غیره می‌شناسند. باید بدانید که شیره، برگ‌ها و پوست این درخت خواص درمانی دارد و برای رفع بسیاری از مشکلات مفید است. با ما همراه باشید تا با گوشه ای از دنیای خواص یک درخت آشنا شوید.
 
درخت غان برای خوش اندامی
روزهای گرم تابستان از راه رسیده و زمان آن است که کمی به فکر تناسب اندامتان باشید. برای این کار می‌توانید از آب گیاه غان استفاده کنید. این گیاه برای دفع آب انبار شده در بدن موثر است به خاطر این که خواص دیورتیک دارد یعنی اینکه ادرارآور است. برای همین هم باعث کم شدن وزن بدن می‌شود. علاوه بر این، این گیاه، پوست را آب‌رسانی کرده و سموم بدن را دفع می‌کند. همین امر هم باعث مقابله با سلولیت می‌شود.

روش استفاده
برای هر یک فنجان آب جوش دو تا سه گرم برگ خشک درخت غان کافی است. روزانه نیم ساعت قبل از غذا دو تا سه فنجان از این دم کرده بنوشید.

البته در برخی از داروخانه‌ها شربت درخت غان هم موجود است. می‌توانید بر اساس دستورالعمل نوشته شده روی شیشه از خواص آن بهره ببرید.
 
شیره‌ی درخت غان برای درمان عفونت ادراری
عفونت ادراری یکی از بیماری‌های رایج بین اکثر خانم‌هاست. خوشبختانه درخت غان حاوی فلاونوئیدها و ویتامین C و آنتی اکسیدان های قوی می‌باشد و برای همین هم شیره‌ی این گیاه باعث سم زدایی بدن می‌شود. میزان بالای پتاسیم موجود در شیره‌ی درخت غان از این گیاه، یک گیاه دیورتیک ساخته است که می‌تواند حجم ادرار را بالا ببرد و باعث دفع مواد زاید اسیدی مسبب التهاب‌های بدن شود.

روش استفاده
یک قاشق غذاخوری عصاره‌ی درخت غان را در یک فنجان آب جوش بریزید. اجازه دهید به مدت 20 دقیقه دم بکشد. روزانه قبل از هر وعده‌ی غذایی یک فنجان بنوشید.

برگ‌های درخت غان برای تسکین روماتیسم
برگ‌های درخت غان حاوی ترکیبات ضدالتهابی و مسکنی مانند آسپرین می‌باشند. برای همین هم می‌تواند باعث تسکین دردهای روماتیسم شود. از این گذشته این گیاه برای دفع توکسین ها یا همان سموم بدن که در عضلات انباشته می‌شود بسیار موثر است.

روش استفاده
دو تا سه گرم برگ درخت غان را با یک فنجان آب جوش دم کنید. سی دقیقه قبل از هر وعده‌ی غذایی یک فنجان از این دم کرده میل کنید. دو تا چهار هفته این دوره را ادامه دهید.
درخت غان

پوست درخت غان برای درمان اگزما و پسوریازیس
پوست درخت غان تأثیر زیادی روی درمان مشکلات پوست و به ویژه اگزما یا پسوریازیس دارد.

روش استفاده
سی گرم پوست درخت غان را در یک لیتر آب ریخته و اجازه دهید با حرارت ملایم به مدت ده دقیقه بجوشد و سپس به مدت یک ساعت دم بکشد. محلول را صاف کنید و مناطقی که دچار این مشکلات هست (مانند پاها، دست‌ها، پوست سر و غیره) را شستشو دهید و یا دو بار در روز به صورت کمپرس استفاده کنید.

لوسیون درخت غان برای داشتن موهای زیبا
لوسیون موی تهیه شده با درخت غان برای زیبایی موها معجزه می‌کند. این گیاه سرشار از مواد معدنی است و برای همین هم باعث تغذیه‌ی موها شده و ریزش و شوره را از آن‌ها دور می‌کند. خوشبختانه این گیاه با تمام انواع موها سازگار است.

روش استفاده
یک قاشق غذاخوری برگ درخت غان خشک شده را در آب ریخته و اجازه دهید به مدت نیم ساعت دم بکشد. محلول را صاف کرده و موهایتان را با آن آب بکشید. البته محصولات جدیدی در بازار وجود دارند که حاوی گیاه غان هستند.

درخت غان باعث دفع توکسین ها و سموم بدن می‌شود
آلودگی هوا، مواد غذایی چرب و حتی عمل تنفس باعث تجمع توکسین یا همان سموم در بدن می‌شود. سمومی که از طریق مجاری طبیعی دفع نمی‌شوند در محل دیگری جمع می‌شود یعنی در پوست. شیره‌ی گیاه غان سرشار از آنتی اکسیدان ها است و باعث دفع توکسین ها می‌شود.

روش استفاده
یک قاشق غذاخوری شیره‌ی گیاه غان را در یک لیتر آب بریزید و به مدت سه دقیقه بجوشانید. سپس حرارت را کم کنید و اجازه دهید به مدت ده دقیقه بجوشد. در طول روز قبل از غذا از این جوشانده میل کنید. می‌توانید این دوره‌ی درمانی را به مدت سه هفته دنبال  کنید و یک هفته وقفه ایجاد کرده و دوباره از نو شروع کنید.

 درخت غان برای مقابله با نارسایی کلیوی
افرادی که دچار نارسایی کلیوی هستند می‌توانند از درخت غان به عنوان «تصفیه کننده‌ی خون» استفاده کنند. برگ‌های دیورتیک درخت غان باعث افزایش میزان ادرار می‌شود و همین امر هم باعث تحریک کلیه‌ها شده و به دفع ضایعات موجود در دستگاه گوارش کمک می‌کند.

روش استفاده
یک قاشق غذاخوری برگ خشک درخت غان را در یک فنجان آب جوش ریخته و دم کنید. هر روز دو مرتبه از این جوشانده میل کنید.

گیاه وج

گیاه وج و تقویت حافظه

نام‌های دیگر گیاه وج: اشباطه، باش، بچه، اگور، سوسن زرد، اورکلبک، بج، سوسن باتلاقی، قصب الذریره، آلوا، اکسیر ترکی، عودالوج، کان، اروماتیک، ابامرون، اَگَر ترکی، اِگِر ترکی، اگیر ترکی و بچ می‌باشد.
خواص گیاه اگیر ترکی و چگونگی مصرف آن
1. طبع آن گرم و خشک می‌باشد.
2. بیشتر از ساقه زیرزمینی این گیاه در طبابت استفاده می‌شود.
3. اگیر ترکی محرک و مقوی معده است.
4. برای روشن شدن پوست صورت 5 گرم پودر ریشه اگیر ترکی را با 45 گرم آرد جوانه گندم در عرق کاسنی خمیر کرده به صورت ماسک روی پوست بگذارید.
5. برای لکنت زبان 10 گرم اگیر ترکی را در 100 گرم عسل مخلوط کرده روزی یک قاشق مرباخوری همراه کمی شیر یا آب هویج بنوشید.
6. 2 گرم اگیر ترکی را در 100 سی‌سی آب جوش 20 دقیقه دم ‌کرده حدود ساعت 5 عصر همراه عسل بنوشید این نوشیدنی زیادکننده اسپرم و تقویت‌کننده نیروی جنسی می‌باشد.
7. برای درد سینه و سرفه 3 گرم در 200 سی‌سی آب جوش دم‌ کرده پس از سرد شدن صاف نموده با عسل مخلوط نموده روزی 3 فنجان بنوشید.
8. برای سفتی و درد طحال به صورت دم‌کرده استفاده شود.
9. جهت تسکین درد ماهیچه‌ها از روغن اگیر ترکی استفاده شود.
10. جهت درمان ورم مفاصل از روغن آن روزی 2 بار بمالید.
* طرز تهیه روغن اگیر ترکی: 50 گرم اگیر ترکی را در 150 گرم عرق طارونه خیسانده سپس با روغن کنجد حرارت داده تا آب آن تبخیر شود و روغن باقی بماند.
11. برای لکه‌های قهوه‌ای و سفید پوستی پودر اگیر ترکی را با آب‌لیمو مخلوط کرده لک‌ها را ماساژ دهید.
12. کسانی که سوءهاضمه دارند از دم‌کرده اگیر ترکی نیم ساعت بعد از غذا یک فنجان بنوشند.
13. برای سنگ‌های مجاری ادرار 4 گرم در 250 سی‌سی آب جوش دم‌کرده هر 6 ساعت یک فنجان بنوشید.
14. کسانی که سکته مغزی کرده‌اند از دم‌کرده اگیر ترکی استفاده کنند. 10 صبح و 5 عصر یک فنجان میل شود.
15. جهت کمردرد از روغن اگیر ترکی شب‌ها بمالید و از دم‌کرده آن بنوشید.
16. برای بی‌نظمی ضربان قلب از دم‌کرده اگیر ترکی استفاده شود. 3 گرم در 200 سی‌سی آب جوش 15 دقیقه دم ‌کرده بعد بنوشید.

17. جهت بیماری برص ریشه اگیر ترکی را به صورت ضماد بگذارید.
18. برای زخم روده و ورم روده از دم‌کرده اگیر ترکی استفاده شود.
19. جهت خون‌دماغ با جوشانده اگیر ترکی بینی را بشویید.
20. کسانی که بیماری راشیتیسم دارند از دم‌کرده آن استفاده کنند و با روغن آن ماساژ دهند.
21. برای گرم مزاجان زیاد مناسب نیست.
22. دم‌کرده اگیر ترکی ضد تشنج می‌باشد.
23. جهت تسریع جریان و گردش خون با جوشانده اگیر ترکی استحمام کنید.
24. برای کشتن حشرات مانند ساس، کک، بید و شپش به صورت پاشیدنی مۆثر است.
25. افراد گرم مزاج اگیر ترکی را با سکنجبین میل کنند.
26. جهت تقویت حافظه از اگیر ترکی استفاده شود.
27. جویدن اگیر ترکی باعث می‌شود که اطفال زود به تکلم آیند.
28. جهت تسکین دردهای رماتیسم از دم‌کرده اگیر ترکی بنوشند و از روغن آن به محل درد بمالند.
29. برای رفع نزله (سرماخوردگی که باعث تب و سرفه شود) از دم‌کرده اگیر ترکی استفاده گردد.
30. برطرف کننده بلغم است به صورت دم‌کرده میل شود.
31. برای رفع تاری چشم و لکه‌های سفید از سرمه اگیر ترکی استفاده گردد.
32. جهت درمان قطره‌قطره ادرار کردن از دم‌کرده اگیر ترکی استفاده شود.
33. جهت پادزهر سموم می‌توان از دم‌کرده این گیاه 4 گرم در 200 سی‌سی آب جوش استفاده کرد.
34. جهت درمان ثقل زبان هر روز یک گرم ریشه اگیر ترکی را بمالید.
35. جهت التیام زخم‌ها 20 گرم اگیر ترکی  را در یک لیتر آب جوشانده صاف نموده زخم را بشویید.
36. جهت فلج می‌توان از مربای اگیر ترکی استفاده کرد.
37. جهت کم‌اشتهایی کودکان 2 گرم اگیر ترکی را در 150 سی‌سی آب دم‌کرده میل شود.
38. جهت درمان نفخ 2 گرم اگیر ترکی را در 100 سی‌سی آب دم ‌کرده میل نمایید.
نقش گیاه وج در تقویت حافظه
مصرف خوراکی و تزریقی داخل صفاقی عصاره گیاه وج بر میزان حافظه و افزایش یادآوری اطلاعات در موش‌های صحرایی نر موثر است.
محسن خلیلی دانشیار فیزیولوژی دانشکده پزشکی دانشگاه شاهد، مطالعه‌ای تجربی را با هدف بررسی خواص گیاه وج (Acorus calamus L) به عنوان یکی از گیاهان شاخص طب سنتی در جهت تقویت حافظه انجام داده است. کاهش سطح حافظه و یادگیری طی گذشت زمان در اثر فاکتورهای مختلف به خصوص پیری مغز تأثیر بسزایی در روند زندگی انسان داشته است. از طرف دیگر کمبود و یا نبود مکانیسم‌های پیشگیری و درمان، مطالعه بر روی این بیماری را مهم ساخته است. برای این منظور موش‌های صحرایی نر به طور تصادفی به دو گروه کنترل و تحت درمان تقسیم شدند. در گروه درمان گیاه وج به دو شکل خوراکی (پودر گیاه مخلوط شده با غذای استاندارد موش با نسبت 25/6 درصد) به مدت دو هفته و تزریقی در سه دوز 25، 50 و 100 میلی‌گرم بر کیلوگرم به شکل داخل صفاقی مورد استفاده قرار گرفت. موش‌های گروه‌های مختلف وارد آزمون‌های یادگیری با ماز Y شکل و جعبه شاتل جهت بررسی رفتار اجتنابی غیر فعال می‌شدند و داده‌های آن‌ها ثبت می‌شد.
یافته‌ها بیانگر این مطلب است که تأخیر حین عبور از ماز و جعبه شاتل در گروه‌های خوراکی و تزریقی با دوز 100 میلی‌گرم بر کیلوگرم تفاوت معنی داری نسبت به گروه کنترل نشان می‌دهد. همچنین میزان بروز رفتار تناوبی در گروه درمان خوراکی نسبت به گروه کنترل افزایش معنی‌داری را پیدا کرد.
به طور کلی نتایج این تحقیق نشان داد که مصرف خوراکی و تزریقی با دوز بالا گیاه وج قادر است میزان یادآوری اطلاعات را افزایش دهد.

آلاله

نام‌هاي ديگر:

زغليل-زغلنته

مشخصات ظاهري:

آلاله، گياهي است يك ساله، به ارتفاع 15 تا 60 سانتي‌متر و داراي ساقه منشعب و توخالي كه برگ‌هاي آن داراي پهنكي با بريدگي‌هاي عميق و گل‌هايش به رنگ زرد روشن است. هر پايه گياه در محيط‌هاي مساعد، تعداد فراواني در حدود 70 تا 100 گل مي‌دهد.

خواص: اين گياه با اينكه سمي مي‌باشد و در زمان‌هاي قديم آن را براي ايجاد مسموميت به كار مي‌بردند ولي در سال 1798 ميلادي، دانشمندي به نام گيلبرت، مصرف 2 گرم شيره گياه مزبور را كه در يك ليتر آب رقيق شده باشد، در درمان تنگي نفس، بيماري سل، زردي، اولسرهاي مثانه و .... توصيه نمود.

محل رويش: آلاله بيشتر در گل‌ و لاي مناطق مردابي، گودال‌ها، كنار استخرهاي طبيعي و ... رشد مي‌كند. اين گياه را مي‌توان در مناطقي از جمله بندر انزلي، پيربازار،لاهيجان و اطراف تهران مشاهده نمود.

توجه: اين گياه سمي مي‌باشد. بنابراين مصرف آن نيز پزشك الزامي است.

.........................................................................................

انجبار

مشخصات ظاهري:

انجبار، گياهي است پايا، به ارتفاع 20 تا 75 سانتيمتر و داراي ريزوم استوانه‌اي نسبتا مسطح كه ساقه‌ي هوايي آن، حالت قائم و ظاهر خط دار و عاري از كرك دارد. برگ‌هاي آن متناوب با كناره موجدار و پهنك آن به رنگ سبز شفاف در سطح فوقاني ولي سبز مايل به سفيد در سطح تحتاني است. انواع برگهاي واقع در قسمتهاي پايين ساقه، بزرگ و نوك تيز و داراي دمبرگ دراز ولي انواع واقع در قسمت‌هاي انتهايي ساقه، كوچكتر و بدون دمبرگ مي‌باشند، به طوري كه قاعده پهنك ساقه را فرا مي‌گيرد. گل‌هاي آن رنگ گلي دارد و به صورت سنبله انتهايي استوانه‌اي شكل مجتمع مي‌گردد.

خواص: انجبار خاصيت قابض، مقوي و التيام دهنده دارد. همچنين از آن در موارد زير استفاده درماني به عمل مي‌آورند: اسهال-ترشحات مخاطي-ترشحات مهبلي-ورم مجاري ادرار-خونريزي‌هاي ساده-تب نوبه-نزله‌هاي مزمن-بي اختياري دفع ادرار-زخم مخاط دهان و لثه (به صورت غرغره)-بواسير-خراش‌هاي ناحيه مقعد و ...

محل رويش: انجبار در نواحي مرطوب، مناطق باتلاقي و نقاط كوهستاني مي‌رويد. انجبار را مي‌توان در برخي مناطق ايران از جمله : كوه سهند آذربايجان-همدان-اشتران كوه لرستان و مسجد سليمان مشاهده نمود.

.........................................................................................

انجدان رومي

مشخصات ظاهري:

انجدان رومي، گياهي علفي، پايا داراي ساقه ضخيم استوانه‌اي به قطر 3 تا 4 سانتيمتر و به ارتفاع 1 تا دو متر است. برگ‌هاي ضخيم، گوشتدار، منقسم به برگچه‌هايي با ظاهر لوزي شكل و دندانه‌هاي نامساوي، به رنگ سبز تيره شفاف و منتهي به دمبرگ استوانه‌اي مشخص  دارد. زيرين‌ترين برگ آن به طول 70 سانتيمتر مي‌رسد. گل‌هاي آن بسيار كوچك، به ابعاد 3 ميليمتر، به رنگ زرد و مجتمع به صورت چتر است. ميوه‌ي آن بيضوي دراز، به طول 5 تا 7 ميليمتر، به رنگ زرد يا قهوه‌اي و بسيار معطر، پس از رسيدن است.

خواص: از انجدان رومي بيشتر در موارد زير استفاده درماني به عمل مي‌آورند، قطع حالت قاعدگي-هضم غذا-تقويت معده-تصفيه نمودن خون-زياد كردن ادرار –زردي-نقرس-نارسايي‌هاي كبدي و كليوي-رماتيسم-ورم كليه و مثانه-كم خوني-ميگرن و ضعف عمومي.

محل رويش: انجدان رومي در نواحي مختلف پرورش داده مي‌شود. و در برخي مناطق به صورت نيمه وحشي از جمله در كوه هزاران كرمان (در 3400 متري بين كرمان و بندرعباس) نيز مشاهده مي‌شود.

.........................................................................................

انجره

نام‌هاي ديگر: شقف-زغاف-شوك الضب

مشخصات ظاهري:

انجره، گياهي است چند ساله و داراي ساقه‌ كوتاه، منشعب و خشن، كه برگ هاي ساده با ظاهر بيضوي دراز و عاري از دمبرگ دارد.

كناره برگهاي آن در قاعده ساقه،‌صاف و داراي خارهاي ظريف ولي در قسمت بالاي آن دندانه‌دار خاردار است. گل‌هاي آبي رنگ و زيباي آن، در براكته‌هاي نوك تيز و خاردار به طول 5/2-2 سانتي‌متر جاي دارد و در مجموع به صورت گل آذين خوشه ظاهر مي‌شود. ميوه‌ي آن پوشينه، تخم‌مرغي و نوك تيز، به طول متوسط 5 سانتي‌متر و حتي بيشتر و محتوي دودانه است.

خواص:‌ برگ انجره اشتهاآور، قابض و مقوي مي‌باشد. از آن در موارد زير استفاده درماني به عمل مي‌آورند. عدم امكان دفع ادرار-ناراحتي‌هاي رواني-اسپاسم مثانه-تقويت نيروي جنسي-زياد كردن ادرار-بيماري‌هاي كبد و طحال-سرفه-التهاب و ...

محل رويش: انجره در مناطق وسيعي از نواحي گرم كره زمين از جمله ايران رشد مي‌كند. و بيشتر در جنوب ايران، كوه جبل كرمان، لار، بندرعباس، بلوچستان و ... يافت مي‌شود.

.........................................................................................

آنغوزه

نام‌هاي ديگر:

آنگوزاكما-خوراكما-كورن كما.

مشخصات ظاهري:

آنغوزه، گياهي است علفي و بزرگ كه داراي ريشه‌ راست، گوشتدار و نسبتا ضخيم و ساقه‌اي قوي، خشن، فيبري و با ظاهري مشخص كه در پنج سال اول منحصراً داراي تعداد برگ واقع بر روي سطح زمين مي‌گردد. به تدريج از بين برگ‌هاي آن (كه معمولاً ظاهري غبارآلود دارند)، ساقه‌اي راست،‌ تقريباً استوانه‌اي و گوشتدار خارج مي‌شود كه ارتفاع ي متجاوز از 2 تا 5/2 متر پيدا نموده، در انتها به مجموعه‌اي از گل‌هاي زردرنگ و مجتمع به صورت گل‌آذين چتر مركب ختم مي‌شود.

خواص: آنغوزه قاعده آور، دافع كرم و ضد تشنج مي‌باشد. همچنين در موارد زير نيز از آن استفاده درماني به عمل مي‌آيد: بيماري‌هاي دستگاه تنفسي (با منشاء عصبي)-اسپاسم دستگاه هاضمه و حنجره-آسم-يبوست (به خصوص در افراد مسن) و ....

محل رويش: در 65 كيلومتري جهرم-كرمان-خراسان-بلوچستان و ...

.........................................................................................

اوجا

نام‌هاي ديگر:

گل پردار-سمد-وج-له‌لي-قره‌آغاج-لو-وزم

مشخصات ظاهري:

اوجا، درختي بزرگ و داراي پوست سخت، خشن و شكاف دار است. برگ‌هاي منفرد آن، ظاهر بيضي شكل، نوك تيز و پهنك غير متقارن نسبت به رگبرگ مياني دارند، به علاوه پوشيده از كرك مي‌باشند و در موقع لمس كردن خشن به نظر مي‌رسند.

گل‌هاي آن عاري از دمبرگ و مجتمع به صورت دسته‌هايي بر روي شاخه‌ است. كاسه گل آن 4 تا 8 قسمتي است و در داخل آن نيز 4 تا 8 پرچم‌ جاي دارد. ميوه‌ي آن به طول 3 و به عرض 5/1 سانتيمتر است.

خواص : از اوجا در موارد زير استفاده درماني به عمل مي‌آيد: زياد كردن تعريق-زياد كردن ادرار-التيام زخم‌ها-اسهال‌هاي ساده-نقرس-رماتيسم-تب‌هاي نوبه-بي‌خوابي و ...

محل رويش: اوجا،‌در حاشيه جنگل‌ها، مناطق كوهستاني و كنار جاده‌ها مي‌رويد. محل رويش آن در ايران بيشتر:‌ ارتفاعات 900 متري قم-يزد-قزوين-كرج-خراسان- آذربايجان-شمال جنگل كندوان-اطراف چالوس- مازندران-بندرگز و ... مي‌باشد.

.........................................................................................

اوکالیپتوس

اوكاليپتوس، درختي است زيبا كه ارتفاع آن به 80 تا 100 متر نيز مي‌رسد. پوست ساقه‌ي اوكاليپتوس، رنگ قهوه‌اي مايل به زرد دارد و به آساني از ساقه جدا مي‌گردد. برگ آن بر حسب جوان و يا مسن بودن گياه فرق مي‌كند.

در شاخه‌هاي جوان، برگ‌هاي وضع متقابل، افقي و تقريبا عاري از دمبرگ دارند. شكل ظاهري آنها بيضوي دراز و مدور در قسمت قاعده پهنك است. كناره پهنك برگ‌هاي آن صاف است. طول آنها در حدود 10 تا 15 سانتي‌متر و عرض آنها 4 تا 8 سانتي‌متر مي‌باشد. در درختان مسن، برگ‌هاي به حالت منفرد برروي ساقه‌بوده و هر يك به يك دمبرگ باريگ به طول 2 تا 3 سانتيمتر ختم مي‌شوند. پهنك برگ درختان مسن،‌باريك و دراز، عاري از تار، منتهي به نوك باريك و داراي قسمت انتهايي خميده است. رنگ آنها سبز يا سبز مايل به زرد در هر دو سطح پهنك مي‌باشد.

خواص : قسمت مورد استفاده اوكاليپتوس برگ‌هاي آن مي‌باشد. لازم به ذكر است با اين كه برگ اوكاليپتوس داراي خاصيت تب بر، ضدعفوني كننده و قابض دارد، ولي در مصارف داخلي مورد استفاده قرار نمي‌گيرد و از آن تنها در استعمال خارجي استفاده به عمل مي‌آورند.

محل رويش: اين گياه به صورت خودرو در ايران ديده نشده است. ولي به صورت پرورشي در نواحي شمالي ايران يافت مي‌شود.

.........................................................................................

 بابا آدم

نام‌هاي ديگر:

فيل گوش-آراقيطون-راس الحمامه

مشخصات ظاهري:

بابا آدم، گياهي است علفي،‌ بزرگ و داراي ساقه منشعب به طول 80 تا 150 سانتي‌متر و حتي بيشتر، ريشه‌اي دراز به قطر انگشت و به رنگ قهوه‌اي دارد. پهنك برگهاي آن، بسيار بزرگ و داراي حالت نسبتاً افتاده بر روي ساقه است. بزرگي پهنك برگهاي آن،‌به نسبتي كه از قاعده ساقه به راس نزديك مي‌شود، كم مي‌گردد. رنگ آن در سطح فوقاني پهنك،‌سبز تيره ولي در سطح زيرين به علت پوشيده بودن از تارهاي فراوان، سبز روشن است. ميوه‌اي آن پس از رسيدن به صورت فندقه‌اي با 3 يا 4 سطح مشخص در مي‌آيد.

خواص:از بابا آدم در موارد زير استفاده درماني به عمل مي‌آيد:‌تصفيه خون-زياد كردن ادرار- و عرق-نقرس- رماتيسم0خارش پوستي-قندخون-سرخك-اسيداوريك-بيماري‌هاي پوستي-سنگ كليه-تب‌هاي دانه‌اي-آبله-مخملك-اگزماي خشك-تقويت پوست سر و....

محل رويش:

باباآدم به طور خودرو در دشت‌ها و نواحي مرطوب و سايه دار رشد مي‌كند. بابا آدم را مي‌توان در 1700 متري شهرستانك-خراسان-تهران-آذربايجان-بختياري-حسن بگلو-قره داغ-مازندران-گرگان-شبستر-نعمت آباد تبريز و ... مشاهده نمود.

.........................................................................................

بابونه

نام‌هاي ديگر:

بابونه رومي-مشرف-قراص-بابونج

مشخصات ظاهري:

بابونه، گياهي است كوچك، پرپشت به ارتفاع 10 تا 30 سانتي‌متر و داراي بويي معطر و قوي كه ساقه‌هاي خوابيده، استوانه‌اي شكل، به رنگ سبز مايل به سفيد و برگ‌هاي كوچك، متاوب، منقسم به بريدگي‌هاي باريك و نامنظم و پوشيده از كرك دارد. كاپيتول‌هاي آن به صورت منفرد در راس ساقه‌هاي ظاهر مي‌شود. در هر كاپيتول آن،‌ دو نوع گل، يكي زبانه‌اي ماده، به رنگ سفيد و ديگر لوله‌اي كه به رنگ زرد ديده مي‌شود.

خواص:

از بابونه در مواردي نظير:‌ تقويت معده-دردهاي عصبي-ميگرن-سردرد-بي‌خوابي-اختلالات زمان يائسگي-كم اشتهايي-ورم روده-كم خوني-اختلالات هاضمه-يرقان و ... استفاده به عمل مي‌آيد.

محل رويش:

بابونه بيشتر درچمن زارها، زمين‌هاي شني و استخرهاي طبيعي رشد مي‌كند.

بابونه در برخي مناطق ايران از جمله آذربايجان يافت مي‌شود.

.........................................................................................

بادرنجبويه

نام‌هاي ديگر:

ترنجان-حشيشه النحل-وارنگ بو

مشخصات ظاهري:

بادرنجبويه، گياهي است پايا، پرشاخه و پرپشت، به ارتفاع 30 تا 80 سانتي‌متر و حتي بيشتر كه ريشه كوچك و استوانه‌اي شكل، سخت و نسبتا منشعب درد. برگ‌هاي آن پوشيده از تار، متقابل، بيضوي، به شكل قلب و دندانه‌دار است. درازاي برگ‌هاي آن 5 تا 8 سانتيمتر و پهناي آنها 4 تا 5 سانتيمتر است. رگ برگهاي آن در سطح فوقاني پهنك، سبز تيره ولي در سطح تحتاني آن، سبز روشن است. گل‌هاي آن رنگ سفيد يا گلي دارند و به تعداد 6 تا 12 تايي در كناره برگها ظاهر مي‌شوند.

خواص: بادرنجبويه نيرو دهنده و ضد تشنج مي‌باشد. همچنين از آن در موارد زير استفاده مي‌گردد: كمك كردن به هضم غذا-زياد كردن تعريق-دل پيچه-سرگيجه-ناراحتي‌هاي عصبي-احساس چنگ زدگي در معده-بي‌خوابي-ضعف اعصاب-تقويت قلب-كم خوني-سردرد-تاخير عادت ماهانه-دردهاي عصبي-آسم و ...

محل رويش:

اطراف تبريز-در 1200 تا 1400 متري بيشه لرستان-اطراف رشت-حسن بگلو آذربايجان- در 700 متري جنگل گلستان-قزوين-كرج-گنبدطاووس-اطراف تهران و ....

.........................................................................................

بارهنگ

نام‌هاي ديگر:

بيزوشا-رمحاج ولك-لسان الحمل.

مشخصات ظاهري:

بارهنگ، گياهي است به ارتفاع 8 تا 50 سانتيمتر و داراي برگ‌هايي با پهنك بزرگ و واقع در سطح زمين كه در پهنك برگ‌هاي آن، 3 تا 11 رگبرگ‌ سراسري در جهت طولي ديده مي‌شود. گلهاي آن داراي جامي به رنگ خاكستري روشن يا تقريبا مايل به قرمز و مجتمع به صورت سنبله‌هاي دراز است. هر يك از اين سنبله‌ها نيز در راس دنباله‌ي بلندي منتهي به وسط برگ‌ها،‌جاي دارد. ميوه‌ي آن، پوشينه، داراي 2 خانه و محتوي 4 تا 8 دانه كوچك و بيضي شكل در هر خانه مي‌باشد.

خواص: از بارهنگ در موارد زير استفاده درماني به عمل مي‌آيد:

تصفيه خون-نزله‌هاي مزمن-آسم-اسهال‌هاي ساده-ورم مخاط دهان-درد دندان-درد گوش-ناراحتي‌هاي دستگاه تنفسي كودكان-خونريزي ريه-اخلاط خوني-بيماري‌هاي كبدي-زردي وجود خون در ادرار-بيماري‌هاي التهابي كليه و مثانه-استفراغ و ...

محل رويش: اغلب نواحي ايران از جمله:‌ اصفهان-بلوچستان-آذربايجان-خراسان-تربت جام-كاشان-شيراز-كوه لاله زار كرمان-همدان خرم‌آباد-اروميه-كردستان- سراب-تبريز-مازندران-رشت-گرگان-لاهيجان-كرج-ري-اطراف تهران و ...

.........................................................................................

باريجه

نام‌هاي ديگر: قنه و ...

مشخصات ظاهري:

باريجه، گياهي است پايا و داراي ساقه ضخيم به ارتفاع 1 تا 2 متر كه برگ‌هايي به رنگ سبز مايل به خاكستري و به طول 30 سانتيمتر، پوشيده از تارهاي ريز و كوتاه، در قاعده ساقه دار. پهنك برگ آن منقسم به قطعاتي است كه بر اثر چند بار تقسيم شدن، به صورت قطعات باريك و فشرده به هم درآمده است. گل‌هاي آن زرد رنگ و مجتمع به صورت خوشه‌هاي مركب متعددي است كه اغلب به شكل دسته‌هاي فراهم در طول ساقه ظاهر مي‌گردند. چترهاي اصلي آن، داراي 6 تا 12 پايه است. ميوه‌ي آن بيضوي دراز و داراي كناره‌اي باريكتر از نصف قسمت محتوي دانه است.

خواص : از باريجه بيشتر در موارد زير استفاده درماني به عمل مي‌آورند:

تقويت بدن-نزله-تشنج-عادت ماهانه-بيماري‌هاي رحمي-درد معده و ...

محل رويش: بختياري-گچسر-قزوين-دره لار-كوه دماوند-اطراف تهران-كرمانشاه-در 35 كيلومتري جنوب سلطانيه-دره هراز و ...

.........................................................................................

.........................................................................................

بذرالبنج

نام‌هاي ديگر:

ژوسيكام-بنگ دانه-سكران

مشخصات ظاهري:

بذرالبنج، گياهي است علفي،‌دوساله و داراي ساقه استوانه‌اي شكل، خميده درناحيه راس و به ارتفاع 60 تا 80 سانتيمتر است. ريشه‌اي راست، دراز و نسبتاً ضخيم دارد. برگ‌هاي آن متناوب، مثلثي شكل، نوك تيز و در قسمت انتهايي ساقه معمولاً عاري از دمبرگ و منقسم به لوبهاي نامساوي و نوك تيز است. درازاي برگ هاي آن به 20 و پهناي آن به 5 تا 7 سانتي‌متر مي‌رسد. رنگ برگ‌هاي آن سبز مايل به سفيد است و به محض دست زدن به آن نيز، به انگشتان مي‌چسبد. گل‌هاي آن رنگ زرد روشن دارد و شبكه‌اي از خطوط ظريف به رنگ ارغواني نيز آنها را زيباتر مي‌كند. ميوه‌ي آن پوشينه است.

خواص: قسمت مورد استفاده گياه مزبور برگ و دانه‌هاي آن مي‌باشد كه در موارد زير مورد استفاده درماني قرار مي‌گيرد:‌ تشنج-درد-بي‌خوابي-بيماري‌هاي عصبي-بيماري‌هاي دستگاه تنفس-سل-سياه سرفه-سرفه‌هاي تشنجي-برونشيت مزمن-دردهاي عصبي-رماتيسم-نقرس-احساس چنگ زدگي در معده-قولنج‌ها-ورم حاد و مزمن پستان و ...

محل رويش: بذرالبنج معمولاً در كنار جاده‌ها، اماكن مخروبه،‌ قبرستان‌ها و نواحي باير رشد مي‌كند. در مناطق آذربايجان-اروميه-تهران-رودبار-كليبر-اراك-گرگان-كرج و ... يافت مي‌شود.

.........................................................................................

برگ نو 

نام‌هاي ديگر: قره دون-مندارچه-فغو-نوار ابيض-سوسن ابيض.

مشخصات ظاهري:

برگ نو، درختچه‌اي به ارتفاع 2 تا 5 متر كه شاخه‌هاي متعدد به وضع قائم و برگ‌هاي بيضوي و منتهي به نوك باريك دارد. گل‌هاي سفيد، معطر و مجتمع به صورت خوشه‌هاي متعدد و پرگل و ميوه‌اش سته، تقريباً كروي، به بزرگي 5 تا  8 ميليمتر و به رنگ سياه است.

جالب است بدانيد كه برگ نو در همه فصل‌ها، سبز به نظر مي‌رسد، زيرا هميشه قسمتي از برگ‌هاي آن در زمستان،‌ برروي شاخه‌هاي باقي مي‌ماند و چون در اين فصل، رنگ مايل به قرمز نيز پيدا مي‌كند، به اين خاطر منظره‌ي زيبا به گياه مي‌بخشد.

خواص: قسمت مورد استفاده برگ نو گل  و ميوه‌ي آن است كه در موارد زير از آنها استفاده درماني به عمل مي‌آيد: اسهال‌هاي ساده-ورم لثه‌ها، درد گلو، ورم مخاط دهان و آفت (به صورت غرغره)-تب و ...

محل رويش: تهران-رشت-آستارا-طالش-حسن بگلو-جنگل‌هاي ارسباران و ...

.........................................................................................

برنجاسف

نام‌هاي ديگر:

شويلاء-حبق الراعي

مشخصات ظاهري:

برنجاسف، گياهي است علفي، به ارتفاع 80 تا 150 سانتي‌متر كه ريشه دراز به قطر يك سانتيمتر و ساقه‌اي راست و استوانه‌اي شكل، به رنگ سبز نقره‌اي، گاهي مايل به قرمز و پوشيده از تارهاي ظريف و مايل به سفيد دارد. برگهاي آن داراي بريدگيهاي عميق و تقسيمات نامساوي و منتهي به نوك تيز به پهناي 3 تا 6 ميليمتر است. سطح فوقاني پهنك آن سبز رنگ ولي سطح تحتاني آن، مايل به سفيد پنبه‌اي است.

كاپيتول‌هاي كوچك و متعدد آن شامل گل‌هايي به رنگ زرد مايل به قرمز و پوشيده از تارهاي سفيد پنبه‌اي است. ميوه‌ي آن، فندقه‌، استوانه‌اي شكل، صاف و منتهي به يك برجستگي مسطح در ناحيه راس است.

خواص: از برنجاسف در موارد زير استفاده درماني به عمل مي‌آيد: تقويت معده-زياد كردن ادرار-تشنج-قاعدگي-كرم-صرع-سرگيجه-سوء هاضمه-دردهاي عصبي و ...

محل رويش: در 20 كيلومتري جنوب اروميه-رامسر-گرگان-آذربايجان و ...

................................................................................................................